Gryzoń z rodziny myszowatych (Muridae), jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju Micromys Dehne, 1841.
Długość jej ciała wynosi od 5 do 7,5 cm, ogon jest długości ciała.
Masa badylarki to 4-10 g. Posiada charakterystyczne ubarwienie – żółtawe do rdzawobrunatnego, brzuch jaśniejszy. Uszy małe, okrągłe. Występuje w środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej Europie oraz w strefie klimatu umiarkowanego Azji. Zamieszkuje pola, wilgotne łąki, o wysokiej trawie, gęsto porośnięte brzegi rzek i jezior, zarośla oraz uprawy zbożowe. Charakterystyczne kuliste gniazda zakłada na łodygach traw na wysokości 20cm-1m od podłoża. Jest aktywna zarówno w dzień jak i w nocy. Jej dieta składa się głównie z nasion traw i ziół, pąków i pędów roślin. Żywi się również jagodami, owadami oraz ziarnami. Okres godowy trwa od IV do IX, wydaje 2 do 4 miotów w roku po 4 do 7 młodych. Ciąża samicy trwa 21 dni. Młode w wieku pięciu tygodni są dojrzałe płciowo.
